drobiazg

drobiazg I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'coś małego, niewielkiego, drobnego (z rzeczy użytkowych); także mały przedmiot ozdobny, misternie wykonany': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kupić parę drobiazgów do domu. Podarować żonie kosztowny drobiazg. Drobiazg, a bez niego telewizor by nie działał. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o rzeczy mało ważnej, nieistotnej, o szczególe bez znaczenia (używane także ze względów grzecznościowych) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przestań zajmować się drobiazgami! Cała ta sprawa, to drobiazg. Przepraszam za kłopot! – Drobiazg! Nie ma o czym mówić. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}drobiazg II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. -u, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'o małych dzieciach, niewyrośniętych zwierzętach lub drobnych okazach czegoś (np. grzybów – jako zbiorowości) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Miała tego drobiazgu ze sześcioro. Nałowić drobiazgu. Ładne grzybki! – E, sam drobiazg, bo większe wyzbierali. {{/stl_10}}